luns, 8 de febreiro de 2016

Hace cuatro años...

Hace cuatro años yo iba a tener un parto normal. Soy fuerte, aguanto el dolor, me quedaría en casa hasta bien avanzada. En el hospital todo sería bueno y rápido y acabaría con un precioso bebé, mojado, calentito, entre los brazos, mi cuerpo intacto de cicatrices. Hace cuatro años yo no sabía nada. No sabía que dolor, aguantar y hospital no tienen nada que ver con un parto. No sabía, tan libre, tan fuerte, tan independiente yo, tan feminista, que se me había clavado el miedo hasta la propia entraña. Era tan ingenua yo hace cuatro años que ni olí llegar el miedo, la buscapina, la oxitocina, la epidural, las manos de látex que te hurgan, la monitorización interna y la externa, el gotero, la ayudita, kristeller, la ventosa. El sonido de la tijera cortándome la carne. Que te aspiren, te limpien, te separen, te cieguen, te lleven, te traigan, te llenen hasta el vómito con la leche de una vaca. pH 7,18. Que salga del hospital como una enferma. Que en mí solo sobreviva una gota de leche rebelde. Y es que, había salido de matrix.

http://www.elpartoesnuestro.es/relatos/el-nacimiento-de-breixo-el-primer-parto-de-maria

Hai catro anos...
Hai catro anos eu ía ter un parto normal. Son forte, aguanto a dor, quedaría na casa ata ben avanzada. No hospital todo sería bo e rápido e acabaría cun precioso bebé, mollado, quentiño, no colo, o meu corpo intacto de cicatrices. Hai catro anos eu non sabía nada. Non sabía que dor, aguantar e hospital non teñen nada que ver cun parto. Non sabía, tan libre, tan forte, tan independente eu, tan feminista, que se me cravara o medo ata a propia entraña. Era tan inxenua eu hai catro anos que nin cheirei chegar o medo, a buscapina, a oxitocina, a epidural, as mans de látex que te furgan, a monitorización interna e a externa, o gotero, a "ayudita", kristeller, a ventosa. O son da tixeira cortándome a carne. Que te aspiren, te limpen, te separen, te ceguen, te leven, te traian, te enchan ata o vómito co leite dunha vaca. pH 7,18. Que saia do hospital como unha enferma. Que en min só sobreviva unha pinga de leite rebelde. E é que, saíra de matrix.

Ningún comentario:

Publicar un comentario