martes, 24 de xullo de 2018

Un pequeño paso...


La cesárea suele realizarse a través de una incisión horizontal en la zona del útero que menos sufre las contracciones durante el parto. En contadas ocasiones este corte no es suficiente para extraer el bebé, como fue mi caso. La complicada posición en la que se encontraba la niña hizo que hubiese que alargar el corte en la vertical, lo que se conoce como T invertida. En todos los protocolos, un embarazo tras este tipo de incisión debe resolverse con una cesárea programada por el riesgo de rotura uterina. Pero yo no quería romperme el útero sí o sí por un riesgo que, por lo muy alto, rondaría el 12 por ciento. Para comparar, el riesgo de rotura tras inducción con misoprostol llega incluso al 18 y se hacen inducciones así sin ningún drama y, me temo, sin informar a la gestante. Tras un, digamos, agrio debate con los jefes del hospital y gracias a contar con el apoyo incondicional de un único ginecólogo, parí de manera completamente natural sin necesidad de ninguna intervención. Un caso no hace ciencia pero, al menos, es un testimonio de que es posible y, sobre todo, de que el trato usuaria-profesionales puede y debe ser distinto. Así, para dejar constancia en los ámbitos científicos, mi ginecólogo elaboró el póster que os adjunto con información más que interesante y creo que muy útil tanto para nosotras como para los sanitarios que nos deben acompañar, que no juzgar.
Por cierto, hay alguna errata. Mi prolapso tuvo lugar antes del parto, tras la rotura prematura de la bolsa. Parí después en la 40+4. Ruego difusión.


Un pequeno paso...
A cesárea adoita realizarse a través dunha incisión horizontal na zona do útero que menos sufre as contraccións durante o parto. En contadas ocasións este corte non é suficiente para extraer o bebé, como foi o meu caso. A complicada posición en que se encontraba a nena fixo que houbese que alongar o corte na vertical, o que se coñece como T invertida. En todos os protocolos, un embarazo tras este tipo de incisión debe resolverse cunha cesárea programada polo risco de rotura uterina. Pero eu non quería romperme o útero si ou si por un risco que, polo moi alto, rondaría o 12 por cento. Para comparar, o risco de rotura tras inducción con misoprostol chega incluso ó 18 e fanse induccións así sen ningún drama e, témome, sen informar á xestante. Tras un, digamos, acedo debate cos xefes do hospital e grazas a contar co apoio incondicional dun único xinecólogo, parín de maneira completamente natural sen necesidade de ningunha intervención. Un caso non fai ciencia pero, ó menos, é un testemuño de que é posible e, sobre todo, de que o trato usuaria-profesionais pode e debe ser distinto. Así, para deixar constancia nos ámbitos científicos, o meu xinecólogo elaborou o póster que vos adxunto con información máis que interesante e creo que moi útil tanto para nosoutras como para os sanitarios que nos deben acompañar, que non xulgar.
Por certo, hai algunha errata. O meu prolapso tivo lugar antes do parto, tras a rotura prematura da bolsa. Parín despois na 40+4. Rogo difusión.

Ningún comentario:

Publicar un comentario