luns, 23 de xullo de 2018

La lactancia obligada

La lactancia obligada
Como al tercer día del parto me subió la leche y cada toma se convirtió en una tortura. Me hacía daño. Mucho. Heridas. Un dolor penetrante. Temía cada toma. Encima eran frecuentes porque, obviamente, no conseguía sacar toda la leche que necesitaba. Encima mi cuerpo producía en exceso para alimentar a ese bebé que pedía tanto. La leche me chorreaba. Si fuese primeriza me hubiese pasado directamente al biberón. Y nadie me lo hubiese impedido. Con un bebé de 3 días. Me fui a la pediatra para que me derivase a cirugía. Como con número 2. El frenillo lo cortan en el hospital. Por aquel entonces el pediatra me dijo que si se lo cortaba tendría que estar dos días sin mamar y que así se acabaría la lactancia. Casi me caigo de culo. Tuve que insistir mucho para que me derivase. Mucha presión para amamantar, como se ve. 8 días tenía el niño. Cuando esta vez fui a pedir cita me la dieron para 15 días después. 15 días. Con heridas en los pezones. Con dolor que no calmaba el paracetamol. Mi ginecólogo me dice que en el hospital me darán calmantes, pero no tratarán la causa, es decir, al niño. Tuve que cortarle el frenillo por lo privado, buscando y porque no es el primero y tengo recursos. Y después leo que la sociedad nos obliga a amamantar. No hay más que ver las cifras...

A lactación obrigada
Como ó terceiro día do parto subiume o leite e cada toma convertiuse nunha tortura. Facíame dano. Moito. Feridas. Unha dor penetrante. Temía cada toma. Encima eran frecuentes porque, obviamente, non conseguía tirar todo o leite que necesitaba. Encima o meu corpo producía en exceso para alimentar a ese bebé que pedía tanto. O leite chorreábame. Se fose primípara pasaríame directamente ó biberón. E ninguén mo impediría. Cun bebé de 3 días. Fun á pediatra para que me derivase a cirurxía. Como con número 2. O frenillo córtase no hospital. Por aquel entón o pediatra díxome que se o cortaba tería que estar dous días sen mamar e que así acabaría a lactación. Case caio de cu. Tiven que insistir moito para que me derivase. Moita presión para aleitar, como se ve. 8 días tiña o neno. Cando esta vez fun pedir cita déronma para 15 días despois. 15 días. Con feridas nas mamilas. Con dor que non calmaba o paracetamol. O meu xinecólogo dime que no hospital me darán calmantes, pero non tratarán a causa, é dicir, ó neno. Tiven que cortarlle o frenillo polo privado, buscando e porque non é o primeiro e teño recursos. E despois leo que a sociedade nos obriga a aleitar. Non hai máis que ver as cifras...

Ningún comentario:

Publicar un comentario